 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
На скрыжаваньні дзьвюх дзедаўскіх моў
Я слова ня маю для плачу.
I столькі за мною згарэла шляхоў –
Дарогі за дымам ня бачу.
Падвойнае неба сузор’і дваіць.
I справа, і зьлева – званіцы.
А слова патрэбна,
якое баліць,
I мова, якою маліцца.
А справа і зьлева спакойна плывуць
Бяздумныя, шэрыя хмары...
Удары званоў –
бы каменьні ваду –
Хвалююць іх цьмяныя твары.
Мяне перакрэсьліў адбітак крыжа.
Дзьве мовы –
як моцныя рукі –
Расьцягваюць душы.
А ў спратах душа
Хавае памерлыя гукі.
А хмары за ветрам плывуць і плывуць,
I дым асядае бясьсілы.
І крыж пахінуўся...
І ўладна завуць
Забытыя мною магілы.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
